|
«صَبْرًا آلَ يَاسِرٍ إِنَّ مَوْعِدَكُمْ الْجَنَّةُ»
«Эй аҳли Ёсир, сабр қилингиз. Сизларга ваъда қилинган нарса жаннатдир!».41 Шунинг учун ҳам ўша машҳур саҳобанинг тилидан Аҳад, Аҳад, деган ўша машҳур сўзлардан бошқа сўз чиқмаганди. Ҳолбуки, шу сўзларни айтаётган тил соҳиби Аллоҳнинг йўлида жуда қаттиқ азобланарди. Бошқа бир саҳобанинг эса тирик ҳолида гўштидан бир парчаси кесиб олинганди. У эса ўз ўрнида тоғдек қимир этмай турарди. Унга, қанийди, мен ўз оиламда тинчгина ўтирсаму менинг ўрнимга Пайғамбар с.а.в. азобланса, деб умид қилиб қўйсанг бас, сени қўйиб юборамиз, дейишди. Шунда у киши (Аллоҳ у кишидан рози бўлсин) шундай жавоб берди: «Аллоҳга қасамки, мен уйимда тинчгина ўтирган ҳолимда Пайғамбар с.а.в.га (менинг ўрнимда бўлишлари у ёқда турсин), ўзлари турган жойларида ҳам бир тикон киришини ҳам истамайман».42 Бу гапни эшитган Абу Суфён, Муҳаммаднинг саҳобалари Муҳаммадни яхши кўрганидек биров бировни яхши кўрганини кўрмадим, деди. Кейин уни ўлдиришди. У шаҳид бўлди. Аллоҳ раҳмат қилсин. Шунинг учун ҳам Аллоҳ уларни Ўз дини билан азиз, ғолиб қилди. Уларга Ўз нусратини берди. Шу билан улар ҳар икки дунё саодатига эришдилар. Амал қилгувчиларнинг ажри нақадар яхши.
7- Пайғамбарларга берилган бу мўъжизалар уларнинг пайғамбарликларига қатъий далил бўлган. Лекин олдинги пайғамбарларнинг мўъжизалари муваққат бўлиб, уларни ўша замонда яшаганларгина кўрганлар. Рисолатлари тугаганидан кейин давом этмаган. Бизнинг пайғамбаримиз Муҳаммад с.а.в.нинг мўъжизалари эса боқийдир, абадийдир. У ҳар доим, ҳар жойда ҳамма одамларни беллашувга чақириб бораверади.
Улуғ Қуръон боқийдир. У ўтмишдаги ҳозирда мавжуд бўлмаган одамларни эмас, айнан шу кунда бор бўлган одамларни ҳам беллашувга чақиради. Ислом рисолати ҳамма одамларга ва Қиёмат кунига қадар юборилган охирги рисолатдир. Олдинги пайғамбарларнинг рисолатлари эса ўзларининг қавмларигагина хос бўлган.
«أُعْطِيتُ خَمْسًا لَمْ يُعْطَهُنَّ أَحَدٌ مِنْ قَبْلِى: كَانَ كُلُّ نَبِىٍّ يُبْعَثُ إِلَى قَوْمِهِ خَاصَّةً وَبُعِثْتُ إِلَى كُلِّ أَحْمَرٍ وَأَوْسَدٍ، وَأُحِلَّتْ لِى الْغَنَائِمُ وَلَمْ تُحَلَّ لِأَحَدٍ مِنْ قَبْلِى، وَجُعِلَتْ لِى الْأَرْضُ طَيِّبَةً طَهُورًا أَوْ مَسْجِدًا فَأَيُّمَا رَجُلٍ أَدْرَكَتْهُ الصَّلاَةُ صَلَّى حَيْثُ كَانَ، وَنُصِرْتُ بِالرُّعْبِ بَيْنَ يَدَىْ مَسِيرَةَ شَهْرٍ، وَأُعْطِيتُ الشَّفَاعَةَ»
(42) Сийрати Ибн Ҳишом: 3/181.
76-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204